Przy wyborze sofy lub narożnika z funkcją spania do salonu największe znaczenie ma zastosowany w meblu system rozkładania.
Od tej najważniejszej cechy zależą wszystkie funkcjonalności narożnika: obecność pojemników na pościel, komfort rozkładania i wygoda naszego snu. Co więc oznaczają zagadkowe nazwy np. “puma”, “delfin” lub “automat DL”? Czym charakteryzują się poszczególne systemy i który z nich wybrać? O tym między innymi przeczytasz w tym artykule.
Kanapa automat DL Automat DL
stosowany jest w sofach oraz w narożnikach. Aby rozłożyć narożnik lub sofę z systemem rozkładania DL należy lekko podnieść siedzisko do góry i przesunąć do przodu. W miejscu siedziska powstaje wolna przestrzeń, w którą kładziemy oparcie. Dzięki temu uzyskujemy równomierną i sprężystą powierzchnię spania. Mechanizm jest łatwy w użytkowaniu, nie wymaga odsuwania narożnika od ściany i nie rysuje podłogi. Kolejną zaletą automatu DL jest duży pojemnik na pościel ukryty pod siedziskiem, w przypadku narożnika będą to, aż dwa pojemniki na pościel.
Delfin (system szufladowy)
Szybki, prosty i wygodny w obsłudze. Delfin to jeden z najbardziej popularnych systemów rozkładania stosowanych w narożnikach. Rozłożenie tego systemu spania polega na wysunięciu spod dolnego segmentu sofy lub narożnika wbudowanej tam szuflady.
Następnie z wysuniętej szuflady, za pomocą specjalnego uchwytu wyciąga się zamontowany wewnątrz materac piankowy, który zrównuje się z siedziskiem. Narożnik z funkcją spania typu delfin nadaje się do spania codziennego i okazjonalnego ze względu na bardzo komfortową i stabilną powierzchnię spania. Niestety zastosowanie mechanizmu uniemożliwia zamieszczenie pod siedziskiem schowka na pościel, zazwyczaj znajduje się on więc pod drugą częścią narożnika.
System belgijski (sedak)
Rozkładanie narożnika wyposażonego w system belgijski (znanego również jako sedak) przypomina rozkładanie łóżka polowego. Należy wyciągnąć złożony stelaż z materacem, ukryty w schowku pod siedziskiem, a następnie rozłożyć całość opierając kolejne elementy stelaża na rozkładanych nogach. Tak powstaje rozkładane łóżko, które tworzy stalowa lub aluminiowa konstrukcja wypełniona listwami lub systemem sprężynowym. Powierzchnię do spania tworzy jednolity, piankowy materac. Minusem zastosowania systemu rozkładania typu sedak jest brak pojemnika na pościel.
Leopard/puma
Kolejny bardzo prosty system rozkładania stosowany w narożnikach. Jego atutem jest łatwe rozkładanie spania “jednym ruchem”. Rozkładanie polega na zdjęciu ewentualnych poduch oparciowych, a następnie uniesienie siedziska do góry i opuszczeniu w przód. Równocześnie, samoczynnie spod siedziska, wysuwa się druga powierzchnia do spania.
„Kolejną zaletą automatu DL jest duży pojemnik na pościel ukryty pod siedziskiem”
Jest to przemyślane rozwiązanie ponieważ nie uszkadza podłogi podczas składania i rozkładania mebla. Nie trzeba składać oparcia, a mechanizm jest bardzo praktyczny i łatwy w obsłudze.
Wózek
Rozkładanie tego typu sofy lub narożnika zaczyna się od wysunięcia siedziska do przodu, a następnie rozłożeniu leżącego na nim materaca. Niekwestionowaną zaletą systemu rozkładania sof typu wózek jest możliwość osiągnięcia pokaźnej powierzchni spania po rozłożeniu przy zachowaniu małych rozmiarów sofy przed jej rozłożeniem. System rozkładania “wózek” określa się czasem jako system “półbelgijski”. System nie wymaga odsuwania mebla od ściany.
Automat wersalkowy
Najprostszy ze wszystkich systemów. Rozkładanie i składanie, w przypadku tego mechanizmu, jest najszybsze. System ten jest dobrze znany z popularnych w okresie PRL-u wersalek. Wystarczy podnieść siedzisko do góry, aż usłyszymy charakterystyczny dźwięk. W tym momencie możemy opuścić siedzisko, uzyskując płaską powierzchnię. Sofa z automatem wersalkowym może, ale nie musi być wyposażona w pojemnik na pościel pod siedziskiem.
